สวนลอยฟ้าแห่งกรุงบาบิโลน

 (The Hanging Gardens of Babylon)

“หนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์   

                                   

        สวนลอยบาบิโลน (Hanging Gardens of Babylon) จัดเป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกตั้งอยู่บนแม่น้ำยูเฟรติส กลางทะเลทราย เมืองแบกแดด ประเทศอิรักในปัจจุบัน สร้างโดยกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ที่ 3 แห่งกรุงบาบิโลเนีย สร้างให้แก่มเหสีของพระองค์ชื่อ พระนางเซมีรามีส 

     สร้างขึ้นเมื่อ 600 ปีก่อนคริสต์ศักราช สูงประมาณ 75 ฟุต ระเบียงทุกชั้นตกแต่งด้วยไม้ดอก ไม้ประดับ ไม้ยืนพุ่มชนิดต่างๆ มีระบบชลประทานชักน้ำจากแม่น้ำไทกริสไปทำเป็นน้ำตกและนำไปเลี้ยงต้นไม้ตลอดปี สวนนี้ได้พังทลายลงจากเหตุแผ่นดินไหวเมื่อหลังศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช

ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ระบุว่า บาบิโลนเป็นนครของชาวเซไม้ท์กลุ่มหนึ่งอยู่ทางภาคใต้ของบริเวณเมโสโปเตเมีย ต่อๆมาเป็นนครใหญ่และที่มีความสวยงามมากแห่งหนึ่งของโลก มีกำแพงเมืองล้อมรอบตัวเมือง มีหอคอยกั้นระหว่างกำแพง มีประตูเมือง 8 แห่ง เข้าสู่ภายในเมือง ตัวอาคารสร้างด้วยอิฐ ประตูเมืองวาดภาพเป็นรูปสัตว์หลายชนิด มีถนนบนกำแพงเมืองเพื่อให้ทหารเดินไปรอบๆเมือง เพื่อป้องกันข้าศึก

        

สวนลอยแห่งบาบิโลนแสดงให้เห็นถึงเทคโนโลยีทางการเกษตรและการชลประทานขั้นสูงที่สามารถยกสวนพืชไปปลูกบนพระราชวังได้อย่างสวยงามศูนย์กลางของการค้าของกลุ่มในดินแดนเมโสโปเตเมียโดยเริ่มมีการพัฒนาความเจริญรุ่งเรืองมากยิ่งขึ้น ซึ่งมนุษย์ในสมัยนั้นมีความรู้ในการนับเลข และบวกเลข ประดิษฐ์สิ่งต่างๆเพื่อใช้คำนวณ เช่น สูตรคูณ และการใช้เลข 10 ซึ่งชาวยุโรปได้นำความรู้ต่างๆมาประยุกต์ใช้ ด้านดาราศาสตร์ซึ่งที่ตั้งของกรุงบาบิโลนไม่มีเมฆปิดบัง และเป็นชนกลุ่มแรกๆ ของโลกที่รู้ว่าดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาวเคราะห์อีก 5 ดวงมีความแตกต่างจากดาวดวงอื่น จนสามารถทำปฏิทินรุ่นแรกๆของโลกได้ โดยกำหนดให้หนึ่งเดือนมี 28 วัน แยกเป็น 4 สัปดาห์ๆ ละ 7 วัน โดยตั้งชื่อวันตามดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาวเคราะห์อีก 5 ดวง ต่อมาชาวโรมันได้เอาแนวความคิดเรื่อง 1 สัปดาห์มี 7 วันจากชาวบาบิโลน และใช้ต่อมาจนถึงปัจจุบัน